Rondreizen en kerst tussen de wilde dieren

25 december 2014 - Embu, Kenia

Hallo lieve Mzungu!

Long time, no time, Leuk idee, zo'n reisblog. Iedereen iedere week op de hoogte houden van alle gebeurtenissen en ervaringen in Kenia... Dat is me dus echt niet gelukt. De gebeurtenissen en ervaringen hier zijn ten eerste lastig om goed te beschrijven en ten tweede nemen ze al mijn tijd en energie in beslag. Er is zoveel te vertellen, maar ook zoveel dingen die ik niet goed zou kunnen uitleggen. Het is hier zo'n andere wereld en sommige dingen zijn denk ik lastig om te begrijpen als je het leest. Als ik terug ben, vertel ik heel graag over mijn avonturen hier. Het zal nog lang rondspoken in mijn gedachtes en mij op een bepaalde manier ook veranderd hebben. Ik merk aan mezelf dat ik dingen meer in hun context zie, dat ik assertiever ben geworden, dat ik sterker in mijn schoenen sta en dat ik me gelukkiger ben gaan voelen hier. Het nieuwe motto is: Die empty! Wat zoveel betekent als: Doe de dingen die je in je hoofd hebt, leef de momenten die je anders voorbij zou laten gaan en no doubts and regrets. Leef je leven en zorg dat er niks meer in je hoofd zit als je komt te overlijden, behalve herinneringen aan alles wat je ooit gedaan hebt. Toen ik voor het eerst hoorde dat je naar het buitenland kon voor je minor zei ik: 'Nee, dat is niks voor mij dat ga ik echt niet doen'. Maar, waarom niet? Omdat je heimwee denkt te krijgen? Omdat je denkt geen avonturier te zijn? Omdat je onzeker bent? Nou en, je kan er alleen maar van leren! Ik ben deze uitdaging aangegaan en ik ben zo blij dat ik dat gedaan heb. Deze reis betekent zoveel voor mij. Ik ben mezelf tegen gekomen. Ik ben een ander leven tegen gekomen. Over zoveel dingen zal ik voortaan anders denken, op een positieve manier. Ik voel me een rijker mens, maar ik voel me ook echt gelukkiger.
Het werken met straatkinderen laat je nadenken over wat je zelf hebt en waar je iedere dag genoegen mee neemt: een dak boven je hoofd, eten, gezond zijn, liefde om je heen, hygiëne en überhaupt gewoon kunnen leven. De kinderen in het Rescue Centre waren iedere dag zo blij als wij kwamen. Een high five of een glimlach is al genoeg. Maar wij hebben ook met ze geknuffeld, gespeeld en gepraat (in hoeverre dat kon). Ik denk dat wij hen onze liefde voor vijf weken hebben kunnen geven. En wat krijg je daarvoor terug? Liefde, blije gezichtjes, enthousiasme, etc. Ook op dagen dat het wat minder ging, zijn we blijven geven. Blijven geven om de kinderen. Het is zo geweldig om zoiets te kunnen doen en om te zien dat je iets betekent voor de kinderen, ook al weet je dat je ook weer weg gaat en de kinderen achter laat. Voor de tijd dat we er geweest zijn, hebben we kunnen geven en dat is zoveel waard.

Dus... Nu zitten onze vijf weken op het Embu Rescue Centre erop. Ons afscheid van vrijdag liep bijna in de soep. Embu is Kenia en Kenia is Afrika. De voetbaljongens zouden ergens anders wedstrijden hebben en daarom besloot de mama van het project dat ze die dag niet zou koken en iets zou gaan doen met haar kleinkinderen. Oftewel: Het Rescue Centre zou op onze laatste dag dicht zijn. Nu hebben wij laten merken dat wij dat heel erg zouden vinden, waardoor er toch nog iets geregeld was. We hebben uiteindelijk bijna alle voetballers en een aantal van de andere kinderen nog gezien op het voetbalveld voor het Rescue Centre. We hebben ze nog cadeautjes gegeven. Dat was wel echt een ramp. Je moet je voorstellen dat deze kinderen niks hebben, dus als ze dan iets krijgen dan is het én niet genoeg én ze vechten met elkaar om de spulletjes. Veel ontevreden gezichtjes en hebberige bandjes, maar na een tijdje was dat weer over. We hebben iedereen geknuffeld en nog veel foto's gemaakt. Het was echt een waardig afscheid, waarbij ze ons nog lang nazwaaiden toen we weg liepen.

Zaterdag zijn Femke, Karlijn en ik aan onze rondreis begonnen. We zijn 's ochtends uit het Guesthouse vertrokken met een taxi richting Nanyuki. Onderweg hebben we in een boom gegeten! Echt heel erg bijzonder! Daarna zijn we doorgereden naar Joost Kappé. Toen mijn vader nog in Valkenswaard woonde, waren we bevriend met een kunstschilder genaamd Theo Kappé. Theo had een zoon die in Kenia was gaan wonen met zijn vrouw en zoon. Tijdens ons verblijf in Embu had ik hem gemaild en gevraagd of we langs mochten komen. We waren heel erg welkom en zo hebben we ons ook gevoeld. Hij woonde echt geweldig, een mooi huis met een flinke lap grond. We mochten mee eten (spaghetti!) en zelfs blijven logeren. De volgende ochtend zijn we met een matatu (klein busje) vertrokken richting Lake Baringo. Dat betekende dat we eerst een matatu naar Nakuru moesten nemen en vervolgens moesten we van Nakuru naar Lake Baringo. Er kunnen 11 tot 14 mensen in zo''n busje, maar in Kenia kunnen er spontaan 20 mensen in een busje. In Marigat werden we ineens uit onze matatu gegooid en moesten we met negen man in een vijf persoonsauto. Ja, het was krap en lastig, maar oh zo grappig! Reizen in Kenia is één grote grap, waar je gewoon mee moet lachen. Bij Lake Baringo zaten we op een campsite 'Roberts Camp'. Twee a drie jaar geleden zijn een heleboel campsites aan Lake Baringo overstroomd, zo ook Roberts Camp. Je kan zien waar voorheen het water stond. Banda's en cottages waren gewoon overstroomd en er was weinig tot niks meer van over. Gelukkig hadden wij nog een prima Banda (een hutje met een tweepersoonsbed en een eepersoonsbed). Buiten vonden we de (koude) douche en de ecovriendelijke wc (je behoefte doen en er vervolgens zaagsel overheen gooien...). We waren de enige bezoekers van Roberts Camp, dus het was heerlijk rustig. Op de hippo's en krokodillen na dan... Die zwierven 's nachts rond over de campsite. We hebben twee heerlijke dagen gehad. We hebben een boottochtje gedaan om zeven uur 's ochtends, waarbij we achtervolgd werden door hippo's.'s Middags deden we een Nature Walk, waarbij we slangen, schorpioenen en struisvogels hebben gezien. De volgende dag zijn we naar Lake Bogoria gegaan, waar we wel een miljoen flamingo's hebben gezien. Echt geweldig mooi! De natuur hier is uniek, overal waar je komt ziet het er anders uit. Voor de motorrijders onder ons: Ga naar Kenia! Je moet wel wat zandwegen en stenen aankunnen, maar het is hier zo gaaf om motor te rijden. Er rijden hier ook overal boda boda's, wat lichte motoren zijn die overal doorheen crossen. Ze worden hier ook gebruikt als taxi's.
Woensdag zijn we richting Lake Naivasha gegaan, waar we nu ook zitten. Weer met de matatu van Lake Baringo naar Nakuru en vervolgens door naar Naivasha. Onze onderhandelskills worden flink op de proef gesteld, maar we staan ons mannetje. Wat denk je van afdingen van 4000 shilling voor een taxi naar 1500? Of in plaats van 50 dollar entree, 1000 shilling (10 euro) entree betalen omdat je zegt dat je in Kenia werkt?
Momenteel zijn we dus op een campsite bij Lake Naivasha genaamd 'Fish Eagle Inn'. Echt totaal iets anders dan Roberts Camp. Het ziet er een beetje uit als een Europese camping, met huisjes en een campingplaats. Het restaurant is erg luxe, a la een Turks 'all-in resort'. We zitten hier full board, wat betekent dat we mega veel ontbijt, lunch en diner hebben. Ik kom hippo-size terug denk ik! We genieten hier ook wel van de luxe, maar het is wel minder de Kenyan Style. Vandaag zijn we naar Crater Lake gegaan, waar we drie meter van wilde giraffes en zebra's hebben gestaan. We konden ze echt bijna aaien! Wat een gigantische en mooie beesten zeg. Vanavond is het kerst en krijgen we daadwerkelijk kalkoen op de campsite! We dachten dat kerst aan ons voorbij zou gaan, maar nu krijgen we er dus toch nog wat van mee. Super leuk :)
De aankomende dagen staan nog niet vast. We weten alleen dat we maandag weer vertrekken. Eerst richting Nairobi, om vervolgens om 19:00 de nachttrein naar Mombasa te pakken, Daar zijn we op dinsdag om 10:00 en dan reizen we meteen door naar Malindi. Hier verblijven we in een resort voor twee nachten en we zullen daar ook oud- en nieuw vieren, aan de kust, in de zon, in onze bikini haha.

Nou, dat was weer een wat langere update... Ik heb de schoolupdates (de foto's) van week 4 en 5 van ons project er ook nog opgezet. Dubbel feest zo met kerst!

Dan wil ik nu graag nog iedereen een hele fijne kerst wensen! Geniet ervan daar in Nederland. Lekker veel eten, gezelligheid met familie en vrienden en naar de kerstboom staren. Ik zal het hier een beetje missen, maar ik kan straks zeggen dat ik kerst heb gevierd in Kenia!
Merry Christmas :)

Liefs Sabine

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

3 Reacties

  1. Karlijn:
    25 december 2014
    Hee lieve vriendin :) Wat goed om te horen dat deze ervaring jou zoveel brengt em dat je er zoveel mooie dingen van mee naar huis kan nemen. Ik ben ontzettend benieuwd naar je verhalen als je terugbent, snap dat je niet alles op kan schrijven! Ben blij dat jullie reis zo goed verloopt, geniet er met volle teugen van en jij ook merry christmas lieve Bina ^^ Liefs van mij xx
  2. Robin:
    26 december 2014
    Mooi lang verhaal weer meid en je verwoord het allemaal weer zo goed. Zoals ik je al zei:' your life will never be the same' . Je had t over empty als in ( on met jouw woorden te spreken) geen wensen meer of niet uitgevoerde dromen als je sterft; ik zou zeggen' ga idd voor iedere uitdaging, vergroot je comfort zone richting stretch zone en haal álles uit je leven, dan heb heb je een rugzak vol ervaringen. Je hebt nu fantastische eerste stap gezet, keep on going. Besef wél dat je naast doorzettingsvermogen óók geluk nodig hebt en geluk en gelukkig zijn dat zijn de meest waardevolle dingen in je leven. Bedankt voor je lieve kerstvideo boodschappen, je bent een lieve meid en ik mag van geluk spreken dat je mijn dochter bent. Never stay empty and ever stay clever, all you need is love and luck
  3. Robin:
    26 december 2014
    O ja, wat ik bijna vergat: weet je wat ik het mooste vindt: je bent een bijzonder kind!